İsviçre Derbisi ; Basel mi Lozan mı ?

Başlığı görünce bu yazıyı bir İsviçre Süper Ligi maçı analizi sanacak çok kişi var aslında. FC Lausanne-Sport ve FC Basel'in karşı karşıya geldiği bir futbol maçı. Ama hayır, ben Federer ve Wawrinka'dan bahsediyorum. Tarihin en iyisi ve bu senenin en iyisi.

Daha maç başlamadan fazlasıyla önemli anektodlara sahipti zaten Monte Carlo Masters finali. 2000'den beri ilk İsviçre finali (o finalde de Federer vardı, adam biz daha fasulyeyken tenis turnuvasında final oynuyormuş), bilmem kaç yıldır ilk tek el backhand finali, ve bu senenin en formda 3 oyuncusunun 2sinin karşı karşıya geldiği final. Ve bir bilgi daha, ATP'nin twitter adresinden paylaştığı fotoğrafta gördük ki, bu İsviçreli iki yakın arkadaş, finalden önceki antrenmanlarını da beraber yapıyorlar. Bunun örneği çok azdır ve hem dostluklarının büyüklüğünü, hem de egolarının alçaklığını gösteriyor bize.

Hal böyle olunca harika bir karşılaşmanın bizi beklediği aşikardı, dilekler ise maçın 3.sete uzamasıydı. Öyle de oldu. İlk set çok iyi bir Wawrinka'ya karşı kusursuz oynayan bir Federer vardı. Kusursuz, çok iyiden daha iyidir, ilk set 6-4 Federer. 2.set sanki başabaş oyun nasıl olur, bunun tanımı şeklindeydi. Servis kırmanın yaşanmadığı sette tie-break'e gittik. Lakin set boyunca şöyle bir durum oluştu; stres daima Federer'in üstündeydi, çünkü geriden takip eden oydu set boyunca. Wawrinka'nın servisini çok yükselttiği bu sette ardarda yapacağı 2-3 hata, ona seti kaybettirecekti ve bunun farkındaydı, bu düşünceyi kafasından silip atamadı. Böyle düşünerek oyun oynayamazsınız, ve o da oynayamadı. Servis kırma şansı bulamadıkça, ve kendi servislerini zar zor kazanmaya başlayınca set sonuna doğru eski huylar baş gösterdi, huysuzlandı, bağırdı, kendine kızdı. Bu hafif moral bozukluğuyla tie-break'i de kaybetti bütün maç boyunca yapmadığı bir başka eski dost olan basit hatalar yapınca.

3.set ne olacak, acaba rüzgarı arkasına alan Wawrinka'ya Federer tepki verebilecek mi diye merak içindeyken bu soru daha 1.oyun sonunda cevaplandı. Sonra 5.oyunda bir daha cevaplandı. 2 kere servis kırarak 4 - 1 öne geçen Wawrinka, Federer'i yok ediyordu. Stan kendi servisini aldı 5 - 1 olduktan sonra Federer'de hafif bir kıpırdanma oldu ve 3.sette ilk kez çok kolay bir servis oyunu oynayıp 5 - 2 yaptı skoru. Burda iki nokta var, birincisi bu 7.oyunda Wawrinka'nın aklının tamamen şampiyonlukta olduğunu gördük. kafasında bu oyunu vermişti çoktan Federer'e, bir sonraki kendi servis atacağı oyunu düşünüyordu. Koşmadı dahi bu yüzden. 2.noktaysa, Federer büyük ihtimalle 'kaybedecek birşeyin kalmadı koçum, asıl şu maça' dedi de öyle yükseltebildi oyununu, ama bunu demek için çok geç kalmıştı. Wawrinka bir sonraki oyunu kolayca alıp şampiyonluğa uzandı.

Biraz backhandlerden bahsetmek lazım. Wawrinka zaten artık bulmakta çok zorlandığımız tek el backhand oynayan oyuncuların tarihteki en iyisi. Şu anda da turun en iyisi. Federer ise Gasquet'le beraber 2. ve 3.sırayı paylaşıyor turda backhand sıralamasında, hatta backhandini son aylarda çok fazla geliştirdi ve Gasquet'ten net bir şekilde üstün diyebiliriz artık. Yani turun en iyi tek el backhandlerine sahip oyuncuları karşı karşıya getiren maçtı bu. Ama bu kanatta daha iyi duran Wawrinka oldu beklendiği üzere. Bu adam gerçekten tenis oynasın ve olabiliyorsa sadece backhand vursun diye doğmuş. Öyle ölümcül, öyle keskin vuruşlar. Sürekli Federer'in backhandine çalıştı, hataya zorladı, gerçi çoğu durumda Federer hızlı ayakları sayesinde toğun yönünü değiştirmeyi başardı, değiştirenediyse de hata yapmadan topu karşıya geçirdi, ama oyunu backhand kanadında yönlendiren - özellikle de son sette -  net bir şekilde Wawrinka'ydı. Bir ara ATP bir istatistik gösterdi maç esnasında, Federer backhand toplara 109 km/s'yle vururken Wawrinka 123 km/s gibi akılalmaz bir ortalama hıza ulaşmıştı. Top 10 dışından bir rakiple karşılaşsaydı çoğu vuruşu da winner olurdu zaten. Buyrun iki oyuncunun backhandleri;

  Federer açıkça büyük bir şansı kaçırmış oldu bu mağlubiyetle. Toprak kralı ve kriptoniti Nadal'ın elenmesinden ve Djokovic'i de bileğindeki sakatlığının da yardımıyla kolayca yendikten sonra kariyerindeki 4 eksikten birisi olan bu turnuvayı kazanmak ve uzun süredir dışında kaldığı ilk 3e geri dönmek için şansı hiç olmadığı kadar artmıştı. Ama karşısında artık eskiden olduğu büyük maçlarda ezilen taraf olan değil, ezen taraf olmaya başlayan Wawrinka vardı. Federer'i uzun zaman sonra ilk kez sindirmeyi başaran bir oyuncu gördük, o da yıllardır kendisinin altında gölgede kalan çok yakın arkadaşı Wawrinka. (Federer'i de Wawrinka'yı da ayrı bir yazıda anlatacağım yakın zamanda)

Bu sene daha birçok büyük maça gebe ve heyecanlı olmak için çok fazla sebebimiz var tenisseverler olarak. Ama ilk raundu Basel'i bileğinin hakkıyla yenen Lozan aldı.

YAZAR: Uğur Ece

Kocaeli Üniversitesi, Bilgisayar Mühendisliği

twitter.com/ugurrece

ugurece41@gmail.com