SSL #24 – Peki Esas Suçlu Trabzon Halkı mı?

Spor Toto Süper Lig’de bir hafta daha geride kaldı. Çok zorlu maçlar oynandı, ilginç sonuçlar ortaya çıktı. 

     Çekişmeli ve zevkli maçlarla başlamıştı bu hafta , açıkçası manşete hangi takımı taşıyayım, nasıl bir yazı fotoğrafı koyayım çok zorlanacağımı düşünüyordum , tâ ki pazartesiye kadar..

     Oraya birazdan geleceğim ama önce cumartesi ve pazar maçlarına kısaca değinmek istiyorum. Gençlerbirliği Sivasspor’u, Gaziantepspor Kayserispor’u, Çaykur Rizespor da M.P Antalyaspor’u sanki aralarında antlaşmışlar gibi 1-0 geriden gelip 2-1 yenmeyi başardı. Bu 3 maça ilginç bir şekilde paralellik göstererek de Bursaspor Karabükspor’u, Beşiktaş Eskişehirspor’u, Kayseri Erciyesspor da Torku Konyaspor’u içeride 1-0 yenmeyi başardı. Galatasaray adeta bir gövde gösteri yaparak Akhisar Belediyespor’u 6-1 ile geçti. Haftanın tek berabere biten maçı ise Elazığspor ile Kasımpaşaspor arasında oynanan maçta 0-0 ile sonuçlandı.

      O onu yendi bu bunu , bu oyuncu 3 gol attı öteki 5 tane falan filan.. bu hafta bunlardan çok bahsedemeyeceğim çünkü bir kez daha gördük ki spor artık amacının dışına çıktı. Trabzonspor-Fenerbahçe maçında yaşanan olaylar sporun önüne geçti. Spor kitleleri birleştirmesi gerektiği yerde, ayrıştırıcı bir unsur olmaya başladı ülkemizde. Trabzon’daki maç bir kez daha kulüplerimizin ne kadar kötü yönetildiğini, taraftarların nasıl olayların ortasında bırakıldığının göstergesi oldu. Trabzon’un taraftarı merttir, takımını sever ama tezcanlıdır bazı şeyler hemen olsun ister hep de kazanmak ister. Sen, Trabzonspor yöneticisi bunları benden kat kat iyi biliyorsun, biliyor olmalısın. Sen taraftarını kışkırtırsan sen her fırsatta taraftarının damarına basarsan çıkan olaylardan da sen sorumlusun. Ve sen medya, en az yöneticiler kadar sen de suçlusun.

       Bu olaylar olduktan sonra da, daha önce Kadıköy’de bunlar bunlar oldu, siz bize su attınız biz size taş attık sizin sahanız bu kadar kapandı bize şöyle olacak böyle olmalı söylemlerini artık bir kenara koymamız lazım. Bunlar olayları bitirmez aksine körükler. Artık barış ortamının sağlanması için adımlar atılmalı yoksa şu anki tablonun daha da kötüsünü görebiliriz. Şampiyonluklar kaybedilip kazanılabilir ama hiçbir maç hiçbir galibiyet hiçbir gol bir insanın canından daha değerli değildir. Bir adım atmak için illaki birine bir şey olmasını beklemeyelim. Bir an önce kulüplerin barış ortamı için harekete geçmesini ve özlenen, arzulanan bir şekilde tekrar lige dönülmesini bir futbolsever olarak canı gönülden istiyorum. Bu noktada hepimize bir görev düşüyor, en çok da yöneticilere ve medyaya. Umudum az ama hiç yok da değil.

       Bu hafta bunları söylemek yazmak istedim. Umarım daha çok futbol konuşabileceğimiz haftalar bizi bekler. Haftaya görüşmek üzere futbola olan inancınızı yitirmemeniz dileğiyle..

Asil SUN
İTÜ Metalurji ve Malzeme Mühendisliği

Mail adresi: asilsun35@gmail.com

Twitter: @AsilSun35