Basketbolun Mozart'ı

                “Basketbolu ondan daha fazla sevecek bir insan olmadı”  diyor Eski Dostu Vlade Divac.  Yine aynı adam onu bizim zamanımızın en iyi şutörlerinden birisine Peja Stajakovic’e anlatıyor : “Sahaya ayak bastığı an, en iyisi olmak isterdi. Attığı sayıdan asla memnun olmazdı.  Daha her zaman daha fazlası, her zaman…”.  Bir insanı en iyi onun dostu tanımlar ve Divac’ın bu sözleri, Drazen Petrovic’i çok iyi tanımlıyor.

                Sibenek*halkının “Bizim Oğlumuz” dediği  Drazen  1964’te burada doğdu. 18 yaşına kadar okul-tatil demeden her gün çalıştı.  18 yaşında Sibinka’da**  Ağabeyinin***  takımı Cibona’yı mağlup ettiler. 1982-1983 yıllarında Koraç Kupası’nda final oynadılar. Aynı zamanda ülkemizde yapılan 1980 Balkan Şampiyonası Genç Erkekler’de Yugoslavya takımıyla birlikte 3. oldu.  1984’de Cibona’ya transfer oluyordu ve eski takımına karşı ilk maçında vefa örneği gösterdiğini söyleyemeyiz attığı 56 sayıya bakacak olursak. 112 sayı da Olimpia Ljubjana’ya attı.

                  1986 yılında Draft’ın en başarısız takımlarından birisi Portland Trail Blazers tarafından seçildi. Ancak 1989’da Nba yolunu tutacaktı. 1988'te Real Madrid'e transfer olmadan, Cibona ile biri Koraç Kupası olmak üzere 2 Avrupa Kupası kazanan takımda yer almıştı. Hatta 1985 finalinde sonradan transfer olacağı Real Madrid'e 36 sayı atmıştı.

                Nba’deki ilk sezonunda yedek kalabildi sadece. İkinci sezonun Ocak Ayında  New Jersey Nets’e  gönderildi.  Bazı şeyler değişmeye başlamıştı.Burada forma şansı bulan Drazen maç başına 20.2 sayı attı. Nba’de o dönemlerde bir Avrupalının bunu yapması kolay değildi. “Saf şutör” terimini bizlere kazandıran isimlerden birisi Petrovic,  Nba kariyerinde %43.7’lik 3 sayı yüzdesiyle oynadı. Bu yıllarda  Nba’e iyiyden iyiye ısındı ve Nets’i 2 kez üst üste Play-off’lara taşıdı.

                1988 Seul’de Olimpiyat 2.liği, 1989’da Eurobasket ve 1990’da Dünya şampiyonluğu kazanan Yugoslavya’nın lider oyuncularından birisiydi. Divac ile birlikte harikalar yaratırken ne olduysa 1990’da Divac’ın Hırvatistan bayrağıyla sahaya inen taraftardan bayrağı alıp geri atmasıyla oldu. İki sıkı dostun ilişkileri siyasal sorunlardan dolayı ölme noktasına gelmeyi geçip, ölmüştü.  Divac her ne kadar bayrağı atmaktaki tek amacının ülke birliğini korumak olduğunu söylese de bu sıkı dostluk artık bitmişti. Daha sonra bağımsızlığını ilan eden Hırvatistan, Yugoslavya’nın efsane kadrosundaki Hırvat oyuncularla yoluna devam etti. 1992 Barcelona Olimpiyat Oyunları’nda finalde Dream Team karşısında Petro mükemmel oynasa da yetmemişti. Evet Hırvatistan 2. Olmuştu ancak bu maçı Televizyon karşısında izlediğini söyleyen Divac “O takımda bizler de olsaydık belki de Dream Team karşısında kazanabilirdik” demişti.

                1993’te Avrupa Şampiyonası için eleme turlarında Hırvatistan’ın Portland kampına katıldı. Hırvatistan o olmadan da elemeleri geçebilirdi ancak o takımın kaptanıydı ve öyle istedi.  Zagreb uçağı Frankfurt’ta aktarma yaptı. Her zaman evine dönen Drazen o gece öncesinde hiç yapmadığı bir şey yaptı. Kız arkadaşı için orada kaldı ve Münih’e yola çıktılar. Yağışlı yolda 18 tekerlikli tır ile çarpışan arabada Petro uyuyordu ve emniyet kemeri takılı değildi. Kazada Drazen hayatını Avrupa Basketbolu ise belki de tarihinin en iyi oyuncusunu kaybetti.

                Herkes şaşkındı. Yaklaşık 100.000 kişi cenaze törenine katıldı ama eski dostu Divac onlardan birisi değildi. Cenazeden yıllar sonra Divaç: “Keşke barışmış olsaydık tıpkı Tony(Kukoc) ile yaptığımız gibi.“ diyordu.

* Doğum yeri

**SibenkaSibenek şehrinin basketbol takımı

***Ağabeyi Alexander Petroviç kendisi gibi basketbolcu.

    Gökhan Bilgi

    Çukurova Otomotiv Mühendisliği

    bilgi.gokhan7@gmail.com

    twitter : gokhanbilgi7